Tenis jest grą niezwykle dynamiczną. Gra w tenisa wymaga odpowiedniej kondycji fizycznej, wytrzymałości, siły, prędkości, zręczności, refleksu oraz koordynacji. Trening prowadzony pod okiem wykwalifikowanego instruktora pozwala rozwijać w sobie te wszystkie cechy. Jednak aby w pełni móc korzystać z porad instruktora, należy odpowiednio przygotować swój organizm do treningu.
Tak jak wiele innych sportów gra w tenisa niesie ze sobą ryzyko powstania urazów.
Do najczęstszych należą zerwania i naderwania więzadeł i ścięgien kończyn dolnych oraz urazy przeciążeniowe takie jak łokieć tenisisty, entezopatia ścięgna rzepki czy zespół bolesnego barku. Rzadziej spotykane, jednak nie mniej uciążliwe są urazy kręgosłupa w tym te prowadzące do kręgozmyku.
Podczas gry w tenisa nasze ciało wykonuje tysiące ruchów, z których nawet nie zdajemy sobie sprawy. Już podczas serwowania piłki od stóp po głowę następuje szereg kinetycznych reakcji łańcuchowych. Pozwalają one serwującemu na odpowiednio silne i precyzyjne uderzenie. Odpowiednie zgięcie stawów skokowych, wyprost w stawach biodrowych, przeprost, zgięcie boczne i rotacja kręgosłupa to tylko niektóre czynniki wpływające na odpowiedni serw. Jak pokazują badania, w efektywnie pracującym łańcuchu kinetycznym profesjonalnego zawodnika około 50% energii potrzebnej do serwu pochodzi z tułowia i kończyn dolnych!
Podczas odbijania piłki backhandem jedna stopa zawodnika ulega supinacji, druga stopa ulega pronacji. W tym samym czasie staw biodrowy ulega rotacji wewnętrznej oraz przywiedzeniu i zgięciu, kręgosłup rotuje, zgina się bocznie oraz do przodu, a staw barkowy ulega przywiedzeniu zgięciu i rotacji. Ograniczona ruchomość któregokolwiek z tych stawów może prowadzić do zmian przeciążeniowych i związanych z tym urazów.
Terapia funkcjonalna tenisistów nie tylko leczy dolegliwości bólowe z jakimi zmagają się gracze, ale przede wszystkim przygotowuje do tej wymagającej gry. Zgodnie z maksymą – lepiej zapobiegać niż leczyć. terapia funkcjonalna ma na celu zapobieganie powstawania urazów. Jak wskazują doświadczenia amerykańskich sportowców, terapia taka zmniejsza częstotliwość występowania urazów nawet o 40%!
W trakcie badania zwraca się szczególną uwagę na zakres ruchomości wszystkich stawów kończyn dolnych i górnych oraz stawów kręgosłupa. Badanie obejmuje również ocenę elastyczności mięśni.
W zależności od wyników badania wykonywane są indywidualnie dobrane ćwiczenia. Ćwiczenia te zapewniają odpowiednią ruchomość stawów, elastyczność mięśni oraz koordynację nerwowo-mięśniową. Dzięki tym ćwiczeniom zwiększa się również siła zawodnika.
Terapia funkcjonalna wspomagana jest zabiegami terapii manualnej oraz kinesiotapingiem.
